Obserwacja została przeprowadzona 23 maja 2010 r. za pomocą instrumentu MODIS (Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer), zainstalowanego na pokładzie satelity Terra. Sensor ten rejestruje m.in. promieniowanie w zakresie bliskiej podczerwieni (860 nm) wrażliwej na obecność wody. Wisła zaznaczona jest na fotomapie kolorem błękitnym. Taka barwa jest konsekwencją dużej zawartości materii mineralnej w wodzie – ze względu na niesione przez nią piaski i muły, obserwator na brzegu mógłby nazwać wodę „brudną”. Wisła kontrastuje z wodami np. Pilicy, które przedstawione są na czarno. Nie zawierają znaczących ilości zawieszonej materii mineralnej, więc zarówno w zakresie widzialnym, jak i podczerwieni są ciemne, niemal czarne.
Fotomapa wyraźnie pokazuje zasięg wód Wisły. Z jednej strony można zauważyć, że na przeważającym odcinku rzeka wypełnia całe swoje koryto ograniczone wałami. Widać to szczególnie wyraźnie na obszarze Warszawy, gdzie szeroki nurt rzeki zostaje „ściśnięty” wałami w centralnej części miasta, by po jego opuszczeniu powrócić do poprzedniego kształtu. Efekt powodzi jest jednak najłatwiej dostrzegalny w miejscach, gdzie przerwane zostały wały przeciwpowodziowe. Ze względu na rozdzielczość przestrzenną danych MODIS (250 m/piksel) nie są widoczne mniejsze podtopienia.
Dane MODIS są wykorzystywane przez geografów z Zakładu Systemów Informacji Geograficznej, Kartografii i Teledetekcji (SIGKiT) Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej (IGiGP) Uniwersytetu Jagiellońskiego do monitorowania środowiska naturalnego w czasie zjawisk ekstremalnych w dużej skali, w badaniach klimatologicznych i analizach zmian pokrycia terenu.
Więcej o opracowaniu na blogu „Szkiełko i oko”
Fotomapa w pełnej rozdzielczości
